ای پسر عمران،
هرگاه بنده ای مرا فرا خواند، آنچنان به سخن او گوش می دهم که انگار بنده ای جزء او ندارم
اما دریغا بندگان من همه را آنچنان فرا می خوانند که انگار همه خدای اویند جزء من
|
|
| .... |
|
ای پسر عمران، هرگاه بنده ای مرا فرا خواند، آنچنان به سخن او گوش می دهم که انگار بنده ای جزء او ندارم اما دریغا بندگان من همه را آنچنان فرا می خوانند که انگار همه خدای اویند جزء من |