خانم حمیدی برای دیدن پسرش مسعود ، به محل تحصیل او یعنی لندن آمده بود . او در آنجا متوجه شد که پسرش با یک هم اتاقی دختر بنام ویکی زندگی می کند. کاری از دست خانم حمیدی بر نمی آمد و از طرفی هم اتاقی مسعود هم خیلی خوشگل بود. او به رابطه میان آن دو ظنین شده بود و این موضوع باعث کنجکاوی بیشتر او می شد. مسعود که فکر مادرش را خوانده بود گفت :...
" من می دانم که شما چه فکری می کنید ، اما من به شما اطمینان می دهم که من و ویکی فقط هم اتاقی هستیم . "
حدود یک هفته بعد ، ویکی پیش مسعود آمد و گفت : " از وقتی که مادرت از
اینجا رفته ، قندان نقره ای من گم شده ، تو فکر نمی کنی که او قندان را
برداشته باشد ؟ "
" خب ، من شک دارم ، اما برای اطمینان به او ایمیل خواهم زد . "
او در ایمیل خود نوشت :
مادر عزیزم، من نمی گم که شما قندان را از خانه من برداشتید، و در ضمن
نمی گم که شما آن را برنداشتید . اما در هر صورت واقعیت این است که قندان
از وقتی که شما به تهران برگشتید گم شده . "
با عشق، مسعود
روز بعد ، مسعود یک ایمیل به این مضمون از مادرش دریافت نمود :
پسر عزیزم ، من نمی گم تو با ویکی رابطه داری ! ، و در ضـــمن نمی
گم که تو باهاش رابطه نداری . اما در هر صورت واقعیت این است که اگر او در
تختخواب خودش می خوابید ، حتما تا الان قندان را پیدا کرده بود .
با عشق ، مامان
من عاشق این تیز بازی های مادرای ایرانیم