پیامک زد شبی لیلی به مجنون
که هر وقت آمدی از خانه بیرون
بیاور مدرک تحصیلی ات را
گواهی نامه ی پی اچ دی ات را
پدر باید ببیند دکترایت
زمانه بد شده جانم فدایت
دعا کن ...
دعا کن مدرکت جعلی نباشد
زدانشگاه هاوایی نباشد
وگرنه وای بر احوالت ای مرد
که بابایم بگیرد حالت ای مرد
چو مجنون این پیامک خواند وارفت
به سوی دشت و صحرا کله پا رفت
اس ام اس زد ز آنجا سوی لیلی
که می خواهم تورا قد تریلی
دلم در دام عشقت بی قرار است
ولیکن مدرکم بی اعتبار است
شده از فاکسفورد این دکترا فاکس
مقصر است در این ماجرا فاکس
چه سنگین است بار این جدایی
امان از دست این مدرک گرایی
مرسی
امان از دست این مدرک گرایی!!
سپاس
لیلی و مجنون هم وارد تکنولوژی شدن...چه خوب!!!
آقا کجایی؟ خبری ازتون نیست ؟ منتظریم
شعر باحالی بود.
وبلاگ من هم یه وبلاگ داستان کوتاهه.
خوشحال می شوم به وب من هم سری بزنید.
خیلی بامزه بود در عین حال عین واقعیت!
ممنون
جالب بود
یه کوچولو بی مزه بود
زیبا بود خخخخخخخخخخخ